ROZDZIAŁ 16

Kacper Blanco na twoje wyraźne życzenie i rozkaz ;*

*LEON*
Dużo się zmieniło. Minął miesiąc. Viola jest z Mickie'm a ja dałem szansę dziewczynie, która mi się przyglądała. Czemu? Sam nie wiem. Gdy Viola pogodziła się z Mickie'm i została jego dziewczyna, wróciłem do motorcrossa. Pewnego dnia, musiałem oddać motor do naprawy i wtedy ją poznałem. Lare. Mechaniczkę na torze i śliczna dziewczynę która chodziła do Studio. I tak oto zaczęliśmy spędzać coraz więcej czasu razem. Aż w końcu została moją dziewczyną. I strasznie się cieszę że ja mam. Nie ma między nami z Violetta takiej zażyłości, nie spędzamy ze soba tyle czasu, prawie w ogóle, ale wciąż jesteśmy przyjaciółmi i możemy na sobie polegać. Zajmujemy się swoimi drugimi połówkami.Ja, Viola, Cami, Fran, Maxi, Naty i Broadway tworzymy zgraną paczkę. Mimo że jestem szczęśliwy, a przynajmniej tak mi się zdaje, czegoś mi brakuje. Ale nie wiem czego.

*VIOLETTA*
Stoimy właśnie z Mickie'm przed sala śpiewu w Studio. Czekamy na lekcje. Mickie jest wspaniałym chłopakiem. Bardzo się poświęca. To słodkie ale nie jesteśmy z Leonem już tak blisko ale wciąż możemy na sobie polegać. Ciesze się, ze znalazł drugą połówkę. Wygląda na szczęśliwego. Tak samo i ja, ale jakaś część mnie jest pogrążona w melancholii. Dlaczego?
Rozmawiamy z Mickie'm o wszystkim i o niczym. Zwykła rozmowa. Nagle poczułam na sobie wzrok, który zmroził mi krew w żyłach.

*MICKIE*
Rozmawialiśmy z Violetta przed salą śpiewu, gdy towarzyszka rozmowy nagle przylgnęła do mnie. Zdziwiony objąłem ją automatycznie ramionami. Była sztywna i lekko drżała.
- Violetta? Co się stało?- spytałem.
- Przy wejściu. Brunet.
- I co w związku z tym? - nie rozumiałem o co chodzi. Koleś jak koleś.
- Nie zrozumiesz.- odsunąłem ją ode mnie.
No tak. Czyżby Leon?
Spojrzałem jej głęboko w oczy.
- To mi wytłumacz.
Pokręciła głową.

*VIOLETTA*
Diego. Wrócił. Wtuliłam się w Mickie'go ale był obojętny. Nie bylo ciepła jakie biłoby od Leona.. Pytał co się dzieje. " Co w związku z tym?"- kocham go ale czasami zdaje się ze nie ma mózgu. I tak nie zrozumie. A Leona tu nie ma..
Przed oczami stanęło mi ostatnie spotkanie z Diego. Zaczęłam się trząść. Jakby miała drgawki. Ten moment w którym Diego się do mnie zbliżał i...
nogi mi się ugięły. Zaczęłam opadać ale poczułam silne, ciepłe ramiona otaczające mnie i przytrzymujace. Owionął mnie ten wspaniały zapach...zamknęłam oczy i pozwoliłam by spokój i ciepło od niego bijące uspokoiły mnie.  Po chwili usłyszałam:
- Damy radę. Jestem tu. Od dzisiaj jesteś cały czas kolo mnie. - szepnął Leon. Odwróciłam się i wtuliłam w niego. Uwielbiam go. Zawsze był gdy go potrzebowałam.
- Tesknilam- powiedziałam prawie bezgłośnie. W odpowiedzi pocałował mnie w czoło, chcąc powiedzieć "ja też". Nie chciałam opuszczać jego ramion ale usłyszałam chrząkniecie. Zobaczyłam Mickie'go oczekującego na wyjaśnienia. Odsunęłam się od niego.
- Więc?-powiedział.
- Mickie, to..- zaczęłam ale nie było dane mi skończyć.
- Violetta! Jak ja Cię dawno nie widziałem!- odezwał się ON. Zamarłam. Na samo wspomnienie, że on..miałby koło mnie...
zachwiałam się. Ale Leon, stanął za mną, objął mnie ramionami i trzymał w pionie. Bila od niego pewność siebie. A ja byłam bezpieczna w jego ramionach.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hej hej! Jak sie podoba?
Czekam na komentarze!
Romantyczna ;**